De historie van onze vereniging

Onze vereniging kent een lang en groot verleden. Veel vrijwilligers, bestuurders, trainers en schaatsers zijn lid geweest of hebben te maken gehad met onze mooie vereniging. Het verhaal over onze historie is niet door 1 of 2 personen te beschrijven. Hieronder 2 verhalen van 2 van onze ere-leden. Zijn er meer verhalen, zeker! Wil je ze met ons delen, dan mag dat altijd!

 

Reeds voordat onze vereniging bestond werd er vanuit de Alblasserwaard geschaatst op de ijsbaan in Utrecht met een groep hardrijders en jeugdleden. Trainen in de avonduren en wedstrijden op de vroege zondagmorgen met vervoer op eigen gelegenheid. Jeugdschaatsen op zaterdagmiddag gezamenlijk met clubs uit de regio Utrecht. Het vervoer werd toen al verzorgd door busonderneming Verschoor. De organisatie was in handen van wijlen Arie Klijn met Co Verbaan als coördinator, alles onder de vlag van de IJsbond Alblasserwaard (YA). 

Gelet op het feit dat er veel geld mee gemoeid was en er geen verantwoording werd afgelegd aan de betrokkenen werd in 1977 besloten een vereniging op te richten waarbij de initialen IJA moesten blijven bestaan, vandaar de naam IJssportvereniging Alblasserwaard. 

Vanaf dat moment groeide de belangstelling en werd al snel besloten om naast de baan in Utrecht met een tweetal bussen voor de jeugd naar de Uithof in Den Haag te gaan. 

In datzelfde jaar werd de Ton Menken-baan in Dordrecht geopend. Dat bood perspectieven: shorttrack, recreatieschaatsen, jeugdschaatsen, hardrijden en kunstschaatsen. Het ledental steeg tot meer dan 1300. 

De sectie kunstrijden is in 1990 opgeheven, omdat het financieel niet meer verantwoord was om door te gaan. De leden van deze sectie zijn overgaan naar een andere kunstrijvereniging. 

Nadat de baan in Breda in gebruik werd genomen is de trainingsgroep en een deel van het jeugdschaatsen verhuisd naar die nieuwe baan. 

Ook in Dordrecht heeft inmiddels een wijziging plaats gevonden. In 2010 is de Sportboulevard geopend en is de Menken-baan met inmiddels de naam Drechtstedenhal gesloten en gesloopt. 

Uit voorgaande blijkt dat er in 45 jaar veel is veranderd. 

– Bert Sluimer 

INTERVIEW – IJA 40 jaar (2017) – Wim van den Hoek

Hier is hij dan, het eerste interview met een prominente IJA-er, en zo met het jubileum van de club niet de eerste de beste. Wim en Riek van den Hoek wilden me ontvangen voor een interview, hieronder vindt u een samenvatting van dit interview. De hele avond van 7 tot bijna 11 hebben we herinneringen opgehaald en gepraat over onze mooie vereniging en allerlei leuke evenementen die zowel op en naast het ijs gehouden zijn.

Het is dinsdagavond, warm weer, helemaal geen weer om over schaatsen te praten, maar wel een hele goede gelegenheid. Het is slechts enkele dagen voordat de IJssportvereniging Alblasserwaard 40 jaar bestaat. 23 juni 1977 was het zover, 40 jaar geleden, en ik heb de eer de persoon die de IJA heeft ingeschreven bij de KvK en de notariële acte van oprichting heeft ondertekend te interviewen, Wim van den Hoek

 

“De IJA bestaat dit jaar 40 jaar, maar mensen in de Alblasserwaard zijn niet spontaan pas 40 jaar geleden begonnen met schaatsen, hoe zit het nu precies?”

“Ik ben dit jaar precies 50 jaar lid van de IJA (net als Jan de Koning en Jan van den Berg)”, begint Wim van den Hoek zijn verhaal. “Voordat de IJssportvereniging Alblasserwaard werd opgericht organiseerden we al namens de lokale ijsclubs uit de Alblasserwaard schaatstrainingen in Utrecht, ik zat daar in via de ijsclub Alblasserdam (heeft Wim 13 jaar bij in het bestuur gezeten), maar ook de ijsclubs van o.a. Oud-Alblas, Bleskensgraaf deden hier aan mee. (al deze ijsclubs zijn leden van de IJsbond Alblasserwaard (IJA), maar na 10 jaar werd de organisatie zo groot, en ging er zoveel geld in om dat het gewoonweg niet meer verantwoord was om dit op deze manier te blijven doen. Bij de lokale ijsclubs was er ook te weinig kennis van zaken om zo’n grote organisatie te kunnen begeleiden. Om dit beter en gestructureerder te kunnen begeleiden is besloten om als zelfstandige vereniging verder te gaan als IJssportvereniging Alblasserwaard om zo de organisatie en geldstromen beter te kunnen verantwoorden en te begeleiden.”

“De IJsbond Alblasserwaard (de overkoepelende organisatie van alle natuurijs clubs in de Alblasserwaard) gaf hiervoor groen licht zolang deze vereniging tenminste eigen statuten zou krijgen en aangemeld zou worden bij de Kamer van Koophandel.” Wim was toentertijd bestuurslid van de IJsclub Alblasserdam. De voorzitter van die vereniging was notaris Ruijzenveld. Wim vertelde aan hem dat ze van plan waren een vereniging op te richten en dat daarvoor statuten en inschrijving nodig was. De notaris gaf aan dat hij dit, kostenloos, voor de vereniging te willen doen. Normaal had dat zo’n 500 gulden gekost. Zo geschiedde en op 23 juni 1977 is de IJssportvereniging Alblasserwaard ontstaan als losstaande vereniging. De inschrijving staat op naam van Wim, en niet op naam van de eerste voorzitter van de IJA, Arie Klein, het had ook op zijn naam van hem gezet kunnen worden, maar Arie vond dat het op naam naam van Wim Hoek mocht staan, op papier dus de oprichter van de IJssportvereniging Alblasserwaard.

De belangstelling voor het schaatsen groeide alleen maar en op een gegeven moment reden er zoveel schaatsers in Utrecht dat het niet meer mogelijk was om daar verder uit te breiden. Het jeugdschaatsen is toen als eerste sectie, met 2 volle bussen jeugdschaatsers, met Wim als coördinator, naar Den Haag verhuisd, dat heeft hij 10 jaar gedaan. Verder reden er op dat moment nog 2 bussen vol jeugdschaatsers en een volle bus voor het hardrijden op woensdagavond en zaterdagmorgen naar Utrecht.

Eenmaal als coördinator aan de slag in Den Haag, werd Wim door oud Baancommissie voorzitter van Den Haag Boelsma en Arie Kleijn ook nog gestrikt om in de baancommissie in Den Haag plaats te nemen, dit heeft hij 25 jaar gedaan en is hij uiteindelijk, en nog steeds Erelid van het Gewest geworden.

Nog steeds bleef de belangstelling voor het schaatsen groeien, de ijsbaan van Utrecht raakte overvol. De IJA is toen gevraagd, als Zuid-Hollandse vereniging, om ook hardrijden aan te gaan bieden in Den Haag. Om zo de druk op de Utrechtse ijsbaan wat te te verminderen.

Klaas Versluis was trainer hardrijden in Utrecht en verhuisde als trainer voor het hardrijden mee naar  Den Haag.

“Vanaf het nieuwe seizoen zijn we direct met een volle bus hardrijders naar Den Haag gegaan. Vanaf het moment dat de IJA in Den Haag is gaan schaatsen tot het eind in 2002, heeft de IJA altijd zo’n  85 abonnementen bij het hardrijden in  Den Haag gehad, zo reden we op zaterdagochtend, maar ook op maandagavond met mannen als Gijs Boogaarts en Arie Stierman” en Wim zelf.

Utrecht bleef ook op volle sterkte, daar werden op een gegeven moment 160 abonnementen alleen voor het hardrijden afgenomen. Dus zo’n 250 mensen alleen al schaatsten bij de sectie hardrijden. Daarnaast nog 4 volle bussen voor de jeugd, een bus met kunsrijders die schaatsten op de ijsbaan in Den Bosch en enkele honderden recreanten die schaatsen op de ijsbaan in Dordrecht. Er is zelfs diverse keren een ledenstop geweest toen het ledental piekte op 1350 personen.

Later kwam shorttrack hier nog, onder leiding van Johan Westerbeek, nog bij. In Dordrecht, op de oude ijsbaan, was hier nog helemaal niets voor geregeld geen bochtbescherming en zelfs geen schaatsen. “In het begin zaagden ze gewoon een centimeter of 5 van de noren af. Een beetje professorisch warmden ze de schaatsen op om ze een klein beetje te buigen om de bocht maar te kunnen nemen.”

Klaas Versluijs die hardrijtraining in Den Haag gaf, ging ook shorttracken, dat ging even niet goed, want in het eerste seizoen brak hij gelijk al zijn been, waardoor hij uiteraard ook geen training kon geven bij het hardrijden. De 2de trainer bij het hardrijden in Den Haag, Arie de Vroome, ging ook shorttracken en brak daarbij zijn arm, een organisatorische uitdaging voor Wim dus, en hierbij blijkt maar weer hoe belangrijk bochtenbescherming is.

YA of IJA… hoe is dat ontstaan…. Wim heeft geen idee J Wim heeft bij wedstrijden altijd YA gebruikt, maar ook IJA voor gewone ‘communicatie’. Dus voor wie het weet, laat van je horen.

Wim regelde de zaken voor het hardrijden in Den Haag, Jan Broere deed hetzelfde, maar dan in Utrecht. In Utrecht organiseerde de IJA ook de interclubwedstrijden, altijd tot in de puntjes geregeld met prima juryverzoring door Riek van den Hoek. Die traditie voor goede juryverzorging is in ieder geval in ere gehouden. Clubs vanuit het hele land deden mee aan deze interclubwedstrijden, en mede doordat deze wedstrijd zo goed in elkaar zat, kregen een aantal IJA-rijders makkelijker toegang tot wedstrijden in Heerenveen.

25 jaar lang zijn de clubkampioenschappen voor het hardrijden in Eindhoven gehouden. Altijd tijdens de carnaval. In de vroege ochtend (04.30) reden de bussen al door de Alblasserwaard om iedereen op te halen om daar om 08.00 al met de wedstrijd te beginnen. Wim deed samen met Jan Broere, de hele organisatie, loting, wedstrijd maken, samenstelling van het organisatieboekje, prijzen, etc. De wedstrijd duurde tot ongeveer 13.30, waarna nog een bus tot in de late uurtjes richting Nieuwkuijk vertrok om daar Carnaval te gaan vieren.

Alle uitslagen van de clubkampioenschappen in Eindhoven zijn gedigitaliseerd en te vinden op onze website. Het heeft ook even geduurd voordat alle tijden, met name clubrecords van de IJA goed op papier stonden. Hier hebben Pieter en Casper de Munck veel tijd aan besteed. Wim had de tijden van Den Haag allemaal bewaard, Leo Versteeg de tijden van Utrecht. Uiteindelijk is dit allemaal bij elkaar gekomen met de later verzamelde tijden in OSTA en hadden we op een gegeven moment ook kloppende clubrecords, en alle daarbij behorende andere klassementen nagenoeg compleet op de website staan.

Wim staat dus al meer dan 50 jaar op het ijs voor de IJA, en is nog steeds betrokken bij het wel en wee van de club. Jaren dus als coördinator, helpende hand bij alle secties, bij het Gewest, en dan tijdens zomer en winter ook nog actief op het ijs, het veld of de sportzaal. Een man met hart en liefde voor de club.